Proefnotitie: Veens Blond en Veens Wit

Hier zal de proefnotitie van het Veens Blond en Veens Wit besproken worden, zoals gebrouwen tijdens de bierbrouwcursus.

Het Veens Blond

Uiterlijk: Dit bier schenkt in met veel schuim, een uitbundige schuimkraag en een oranje kleur met een kleine gist troebelheid. Er stijgt veel koolzuur op uit het glas. Het schuim blijft mooi aan het glas kleven. 

Geur: In de geur overheerst de gistigheid. De gist geeft een matige fruitigheid welke doet denken aan mandarijn. Lichte toetsen van hop.

Smaak: De moutbasis is iets moutig en geeft wat lichte honingsmaak. De bitterheid is redelijk en er is een hoppigheid die kruidig en iets harsig overkomt. Het bier is niet zoet en heeft een droge afdronk.

Oordeel: Het bier is goed drinkbaar en zeker voor een eerste keer en op een andere locatie is het goed gelukt. Het bier mist wel iets karakter, waardoor het wat saai is.

Veens Wit

Uiterlijk: troebel, oranje, inzakkend schuim, romig. Rustig koolzuur. 

Geur: Een typische witbier geur, wat citrus en een lichte zurigheid. Fris en prettig.


Smaak: Dit bier wordt gekenmerkt door de gist. De WB-06 geeft een typisch witbierkarakter wat vrij veel zurigheid geeft en daarbij redelijk wat citrus. Dit lijkt het meest op citroen. De moutstort van dit bier is hetzelfde als de Blonde en dat is ook wel te proeven: dit bier heeft een dextrineuze body en op deze manier kan het bier de verre uitvergisting compenseren. Waar het bier enkele weken na het bottelen nog vrij ruw van smaak was door de gist en gewoon doordat het bier te jong was, is het bier nu veel beter in balans. De zurigheid die in het begin nog wat weg had van melkzuur, lijkt nu zachter en veel meer witbier. 


Oordeel: Het bier is zeker flink bijgetrokken. De gist en het bier hebben meer tijd nodig om echt op smaak te komen. Een echte favoriet zal de WB-06 wel nooit worden, maar het verschil met de S-04 was wel heel duidelijk en leuk om dat aan de cursisten duidelijk te maken.