Bij het openen van de fles is er een kleine sis, er is dus weinig koolzuur aanwezig. De kleur van het bier is diep donkerbruin, bijna zwart. Het schuim vormt een klein laagje op het bier, dat langzaam alleen in een ringetje aan de rand van het glas kleeft.
De geur is licht gebrand met duidelijke geuren van koffie en pure chocolade. Er is ook een cacao-achtige geur aanwezig. De Pacific Gem hop lijkt wel een lichte blauwe bessengeur te geven. Je moet het maar weten. De smaak is mild gebrand, waarbij de koffie en chocoladesmaken afkomstig van de donkere mouten goed naar voren komen. Dit associeer ik met de zwarte mout. Het blauwe bessenaroma is ook in de smaak maar licht aanwezig, maar lijkt wel een bepaalde frisheid te geven. Het bier is iets te weinig bitter, de berekening gaf een hogere bitterheid dan dat ik proef. Desondanks is de bitterheid wel bovengemiddeld en deze komt mooi door na het doorslikken.
Dan komt het minst geslaagde aspect om de hoek: het mondgevoel. Dit is vrij licht en lijkt wat te missen aan moutigheid of in ieder geval volheid van het bier. De lichte stouts, zoals Guinness, hebben ook maar weinig body. Na een aantal slokken valt het op hoe zeer doordrinkbaar het bier is.
De volgende keer kan er om het mondgevoel wat sterker te maken wat meer caramout, havervlokken of een hogere maischtemperatuur gebruikt worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten