Dit is de proefnotitie van de Felix porter met Brettanomyces en frambozen. Het originele bier is een licht gebrande porter met een lichte koffiesmaak en een niet te zware body.
De smaak van het origineel was bij het bottelen niet geweldig, dus de helft is gebotteld en bij de andere helft is de Brettanomyces Bruxellensis bij gedaan. Dit is augustus 2013 geweest. Het bier vertoonde alle kenmerken van een Brett (na)gisting; er werd na een aantal maanden een mooi vlies op het bier gevormd. Dit verviel in een soort schimmelig uitziende laag en droogde vervolgens in een soort schilfers op. Door voldoende kopruimte aan te houden, is er voldoende zuurstof aanwezig geweest om het bier mooi funky te maken. In mei 2014 is er bij de 12 liter bier, een kilo frambozen gevoegd. De vergisting is langzaam weer op gang gekomen en de frambozen zijn uit elkaar gevallen. Dit bier is eind juli 2014 gebotteld met 4,5 gram suiker per liter. Maar eens proeven..
-----
Het bier schenkt in met een donkere, bordeaux kleur en is helder. De schuimkraag is wat flauw, maar wel mooi glasplakkend.
De geur is frisfruitig met licht gebrande toetsen. De fruitigheid is afkomstig van de frambozen en is vooral algemeen rood fruitig. Het gebrande sluit mooi aan op de fruitigheid. Het is een combinatie van moutbitter van de donkere mouten en de bitterheid van de hop. Van de zelfgerookte mout die toen is toegevoegd is niets te ruiken. Na wat langer snuffelen aan het bier, lijkt het bier naar een rode wijn te gaan, wat alleen nog mist is het hout.
De smaak is krachtig; veel fruit vooraan de smaak, rood fruit met een lichte gebrandheid. Het basisbier is te proeven maar met een kilo frambozen wordt het bier gedomineerd door het fruit. De combinatie van deze twee lijkt niet helemaal op elkaar aan te sluiten: De zurigheid van het fruit lijkt de donkere mout scherper te maken. Frambozen bevatten naast suiker nog best wat zuur, en na vergisten blijft het zuur over. Dit geeft het bier een ander evenwicht. Het mondgevoel heeft door de verre uitvergisting door de Brett een dunnere body gekregen.
Dit bier bevestigt mijn eerdere ervaring met donker bier met fruit. Gebrandheid en aanwezigheid van zuur uit fruit is duidelijk niet de beste combinatie die er is. De gebrandheid wordt scherp en het zuur smaak eendimensionaal.
Het jaar 2014 gaat voor brouwerij De Watertoren de boeken in als een geweldig bierbrouwjaar. Allereerst was daar de tweede versie van de Diablo Fuego. De eerste versie van december vorig jaar was wat mij betreft een tandje te pittig. En ik was blijkbaar niet de enige. De reacties op Untappd en Ratebeer waren geweldig, variërend van niet te zuipen tot 5 sterren, fantastisch. Een van de reacties op Ratebeer was hilarisch. Iemand die duidelijk minder gecharmeerd was van het bier zei: "Initially
a nice coffee-like roast. However, in the mouth, there’s a monster
chilli burn. Depthless. Just burn, no actual flavour. A gimmick. I can’t
detect anything beyond the heat, this could be the brewer’s diarrhea,
and I wouldn’t know it".
Duidelijk was dat de meesten het bier te heet vonden. De versie die begin volgend jaar in de winkel staat is daarom wat minder heet. De pepers zijn wat teruggenomen en ook zijn er minder hete pepers gebruikt. Het is nog even wachten, maar de nieuwe versie is beter in balans. Nog steeds heet en niet voor iedereen.
Dan is er het bier dat samen met Kinhem brouwerij is gebrouwen. Nog niet geproefd, maar nu al blij dat het een 'experimenteel' bier is geworden, zonder echt extreme smaken op te zoeken. Een donkere saison wordt al wel eens vaker gedaan, maar het is geen aparte bierstijl in wording, zoiets als een black IPA bijvoorbeeld. De lagering met eiken zal de smaak van het bier nog interessanter maken en het bier een volheid en gewicht geven, die prima passen bij dit seizoen. Zeer benieuwd hoe die uitpakt.
In het komende jaar zal er daarnaast de introductie van het huisbier van 't Veen - Eten en Drinken zijn. Samen met de eigenaar is een recept ontwikkeld dat lekker, doordrinkbaar en bijzonder zal moeten zijn. Hopelijk wordt dit bier door veel mensen gewaardeerd en is de richting waarin het bier is ontwikkeld, de juiste geweest. Het smaakpanel die de conceptbieren heeft geproefd, was behoorlijk eenduidig in de keuze, dus we hebben vertrouwen.
Terugkijkend op het afgelopen jaar, heb ik zeker wel een paar mooie bieren gedronken. Niet zo veel commercieel spul, maar wel een paar pareltjes. Mijn top 3 is de volgende:
- Kompaan 45 vrijbuiter
- Crime Passionnèl Dochter van de Korenaar
- Texas Ranger Mikkeller
Het thuisbrouwen is op een laag pitje terecht gekomen, slechts 7 bieren hebben het levenslicht gezien. De hoogvliegers waren het Rhea frambozenbier met kwarkbacteriën en de Wikkie Wikkie Wild Wild West met Brettanomyces Trois (die nu geen Brett blijkt te zijn). 2015 brengt hopelijk nog veel bier- en brouwbelevenissen, blijf deze blog lezen en reageren! Happy New Beer!
