De kloon is gebrouwen met een redelijk simpel recept met pale mout, een handje donkere caramout en een snufje chocolademout. Redelijk stevig gehopt met Fuggles en Cascade. Het wort is na het brouwen gesplitst in 2 batches en vergist met de Ringwood ale en West Yorkshire gist. Dit zijn beide Engelse gisten, maar zullen subtiele verschillen opleveren.
De proefnotities zijn hieronder weergegeven:
Ringwood ale gist
Het bier schenkt uit met een flinke schuimkraag, glasplakkend met flink wat schuim aan de rand van het glas.
De geur vol met een karakter van donkere mout, welke donkere broodkorst, krenten, tabak en zelfs wat rookindrukken geeft. Daarna komt er een prettige, licht hoppige geur tevoorschijn.
De smaak is vol en moutig, de donkere mouten voeren de boventoon. De bitterheid is matig en het bier heeft een licht hoppige, harsige smaak. Het mondgevoel is wat onrustig en lijkt wat scherp.West Yorkshire gist
Het bier geeft minder schuim dan de Ringwood ale, en zakt in tot een dun laagje schuim. Het bier is helderder dan de Ringwood ale gist.
De geur is cleaner dan de Ringwood ale en geeft een houtige geur met een licht fruitig gistkarakter. De donkere moutgeuren zijn veel minder aanwezig.
De smaak is licht fruitig van de gist, een typische Engelse fruitigheid met wat perzik, abrikoos en wat krenten. Er is een lichte oxidatiesmaak aanwezig. De West Yorkshire gist komt wel dichter bij het origineel, maar is het nog niet helemaal.
De moutstort lijkt me niet helemaal in orde voor een echte kloon. Beide bieren hebben teveel moutbitterheid en gebrandheid. De hoeveelheid dark crystal en chocolademout zal omlaag moeten. Verder is het gebruik van een Britse basismout ook sterk aan te raden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten