Proefnotitie: Diablo Fuego

Bier met pepers is een rare combinatie. Simpel gezegd: bier is zoet, pepers zijn pittig. Ergens halverwege kunnen deze smaken elkaar ontmoeten, maar de smaken moeten wel subtiel zijn. Bij het brouwen van de Diablo Fuego is er een poging gedaan om deze twee te combineren. 

Uiterlijk: een diep donkerbruin, net geen zwart bier met een flinke beige schuimkraag. Bij het openen van de fles is er teveel koolzuur aanwezig. Als gevolgd de flinke schuimkraag die snel inzakt tot een romig laagje.

De geur is gebrand die het meest doet denken aan sterk gebrande koffie of hele donkere chocolade. De geur is niet zoet. Tussen de relatief sterk gebrande smaken sijpelt de geur van de pepers. Het is een kruidige, licht rokerige geur met een wat 'groene' twist die natuurlijk afkomstig is van de gerookte pepers. Het is een mooie toevoeging die niet overdreven op de voorgrond treedt.Van enige hop of hoppigheid is geen sprake.

De smaak is prettig gebrand. In tegenstelling tot andere stevige stouts, heeft dit bier geen extreme bitterheid, met 44 IBU is dit laag te noemen voor de stijl. Dit is bewust laag gehouden, zodat er meer ruimte zou overblijven voor de pepers. Die opzet lijkt gelukt. De donkere mouten geven een prettige moutbitter die donkere chocolade en donkere broodkorst opleveren, daarachter is de peper aanwezig. Daarna komt eigenlijk de bitter pas. De peper wordt duidelijk bij het doorslikken en na het doorslikken is de pittigheid redelijk kort. De smaak van de peper is kruidig, rokerig, 'donker', en geeft een ietwat balsamico-achtige smaak. Deze smaken zijn subtiel en strekken niet te lang uit. De pittigheid zou zeker wat hoger kunnen, maar dit bier is zeker geslaagd.