Carnivale Brettanomyces 2015

Het Carnivale Brettanomyces is elk jaar weer een uniek festival. Er wordt alleen maar 'funky' bier geschonken door commerciële en hobbybrouwerijen en er zijn masterclasses. De bieren tijdens het festival variëren van sterk zuur tot een beheerste paardendekensmaak. 
Op diverse locaties in Amsterdam, waaronder Brouwerij De Prael, De Bierkoning, In de Wildeman en Beer Temple, worden er evenementen georganiseerd.  De locaties liggen op goede loopafstand van elkaar en er meer dan genoeg bieren te proeven. 

Bier met Brett

Commerciële brouwerijen uit Nederland en buitenland brouwen speciaal voor dit evenement bieren met wilde gisten, melkzuurbacteriën, wilde bevruchting, etc. De Nederlandse brouwerijen zoals de voor de handliggende als Oersoep, Oedipus, Eanske en vandenBroek, maar ook de brouwerijen die doorgaans geen bieren met Brett brouwen, zoals Klein Duimpje, Gulpener, VanderStreek en Rooie Dop hebben speciaal bier gebrouwen.
 Dat het festival buiten de grenzen van Nederland ook leeft, bewijzen de inzendingen uit het buitenland, met bieren van Freigeist, Buxton, Nogne Ø, Brouwers Verzet, Rocket Brewing enz. 
 
Een rondje over het 'festivalterrein' brengt me in de Beer Temple, waar ik een Tropical Ale met Brett van Rocket Brewing Company gedronken. Dit is een 100% Brett IPA met tropische hopsoorten. Een heerlijk fris, citrusachtig bier dat een sterk fruitig karakter heeft. Verder heb ik de M.O.L.E. van Brouwerij To Øl gedronken, een bier met chipotle en chocolade. Een heerlijke volle RIS met een aparte, maar subtiele smaak. Van de Brett heb ik niets geproefd. 
Bij het Jopen café was het live blenden van lambiek met karnemelk door brouwerij De Eem. Na het blenden werd het vat een paar keer de brug af gerold om het optimaal gemengd te krijgen. Aangezien dit mengsel snel schift, moest het brouwsel snel opgedronken worden. Volgens aanwezigen smaakte het naar een soort yoghurtdrink met lambieksmaak. 
Bij Brouwerij de Prael heb ik een barrel-aged IPA en Milk Stout gedronken. Beide erg lekker en natuurlijk vallen deze bieren ook binnen het thema van het festival.  

Homebrewers & Blenders

In de Prael was het deel waar de bieren die door de niet-commerciële brouwers werden geschonken. De bieren van Sjef Brewing and Blending waren beheerst zuur en hadden bijna allemaal vruchten in zich, erg goede lambieks allemaal. Een van mijn favorieten was een bier dat met mango en ananas (geloof ik) was vergist en met Citra was gedrooghopt. Heerlijk citrus en hoppig. Een lambiek van Ars Longa, vita brevis uit Israël was kneiterzuur. Ik proefde een azijnzurigheid die ik minder op prijs stelde. Nu ben ik ook niet perse een zuurbierkenner, maar dit passeert wel de grens van mijn zuurtolerantie.Helaas heb ik van de andere brouwers niets geproefd.
Brouwerij De Watertoren had zich vol enthousiasme maanden geleden opgegeven om ook een Brettbier te schenken op dit festival.
De bierstijl moest een lichte saison met Lactobacillus, biergist en Brettanomyces worden. Door de bitterheid laag te houden, ongeveer 8 IBU, is het mogelijk om de eerste vergisting met de Lactobacillus Delbrueckii uit te voeren. Deze stam heeft namelijk een lage tolerantie voor bitterheid. Na de eerste 'vergisting' van een week, is er een korrelgist (Mangrove Jacks) toegevoegd, waardoor er een goede schuimkraag op het bier is komen te liggen.  Na deze vergisting is het bier geheveld en daarna is er een depot van de American Farmhouse (WLP670) en Brettanomyces Trois bijgedaan. 
De American Farmhouse had in een eerder bier een vervelende geur en smaak afgegeven, daarom had ik nu een beluchte giststarter hiermee gemaakt. So far, so good. Tijdens de volgende 2 maanden vertoonde het bier mooie tekenen van leven van de Brettanomyces. Eerst ontstond er een vliesje over het bier, welke vervolgens in eilandjes bij elkaar trokken en aan het oppervlak bleven liggen. Na 2 maanden is het bier geproefd, waarbij de conclusie was dat het bier erg mild zuur is en er een apart bijsmaakje aanzat, maar dat trekt nog wel weg dacht ik.
In alle wijsheid is er toen voor gekozen om wat Yuzu fruit, een soort Japanse sinaasappel, bij te doen. Lekker fris en citrusachtig. Ook een beetje met de bedoeling om het bijsmaakje iets te verhullen. Twee weken voor het Brett-festival nog maar eens geproefd. Dit is niet goed, het bijsmaakje is er nog steeds, de yuzu is fris en het bier mildzuur. Vooral de onbalans in de zoet-zuur verhouding is het minst aantrekkelijke van dit bier. Wil ik dit bier aan een publiek van beergeeks presenteren? Niet dus. Balen, maar niets aan te doen. 

En wat nu?  Ik heb nog een vat met een Vlaams Bruin! Dit bier staat 10 maanden op een kastanjehouten vat en heeft een mooi vlies/cultuur op het oppervlak staan. Voorzichtig is er 15 liter bier uit het vat gehaald en in een bolfles gedaan. De smaak is best goed: zurig, iets azijn, maar verder prima. Mijn bedoeling met dit bier was om er toch iets anders mee te doen dan de standaard. Van de MadFermentationist heb ik begrepen dat zurig en hoppig prima samen kunnen gaan. Daarom is dit bier gedrooghopt met Amarillo en Mosaic hop. De geur was intens en prettig. Na drie dagen is dit bier in een vat geheveld en op druk gezet. De avond voor het gebeuren nog een laatste proefmoment. Met grof schuim en wat troebel komt het bier uit de kraan en eigenlijk weet je het dan al meteen: Dit is ook niet goed. Aaarrghh! De smaak is scherp, de drooghop zit er niet lekker in verweven en ik vind het gewoon niet in balans, en natuurlijk, daar is die weer, een nasmaakje. Het had zo mooi kunnen zijn, Brouwerij De Watertoren op het Brettanomycesfestival. De mensen zouden vol bewondering de vruchten van mijn brouwkunsten proeven. Helaas, volgend jaar beter. 

Masterclass

Afijn, terug naar het festival, er waren diverse masterclasses over biochemie, geschiedenis van bier, typische brouwmethoden en bieren, brouwen van lambic, eten met Brett, enzovoort. 
Dit jaar ben ik bij de presentatie van Toon van den Broek geweest. Dit is een brouwer in Nederland die lambics en vlaams bruinbieren brouwt. Deze bieren zijn in eerste aanzet door een wilde bevruchting in Groningen op gang gebracht. De fermentatie vindt volledig in eikenvaten. Tussen de brouwsels door worden de vaten gereinigd met water en een ketting om de binnenzijde van het vat vrij te maken van de afzet van eiwitten, micro-organismen en alles wat zich in de loop van de tijd aan de wand hecht. Na het schoonmaken valt op dat de vaten waar eerder de best smakende lambic van getrokken is, ook in de opvolgende bieren een goede smaak geeft. Grotere vaten geven een stabieler en beter smakend bier.  Toon is duidelijk een man met veel ervaring en heeft door veel experimenteren zijn bieren steeds kunnen verbeteren. Tijdens de presentatie werden er bieren gepresenteerd, die het verhaal prachtig ondersteunden. Een voorbeeld hiervan waren twee bieren met een fermentatie in RVS versus houten vaten, waarbij het bier uit de houten vaten veel beter en gebalanceerder smaakte. Een mooie presentatie en enthousiast brouwer.

Carnivale Brettanomyces is een geweldig festival waarbij het publiek over het algemeen erg veel kennis heeft van bier, brouwen en proeven. De gesprekken met andere bezoekers, waarin de Pedio's, Lacto, Barrel aging, pellicle, slijmmethode enzovoorts voorbijkomen, zijn niet voor iedereen te begrijpen en dat maakt het, naast het bier en de gezelligheid, een uniek festival.