Voordat een brouwerij een bier de deur uitstuurt wordt er altijd een kwaliteitscontrole uitgevoerd. Voor de bieren van de brouwcursus moet dit natuurlijk ook gebeuren. De insteek van de 2 verschillende moutstorten en 3 gisten is om de ideale blonde te ontwikkelen. Brouwen is één ding, maar goed proeven en benoemen is lastig. Het beschrijven van wat je proeft is nog best lastig. Maar iemand moet dat tenslotte doen, dus wens me sterkte! Ook de cursisten hebben het bier gekeurd, de resultaten zijn hier beschreven.
Nog even ter opfrissing van het geheugen, de volgende bieren zijn gebrouwen:
1) Alpha Tarweblond - Chimay gist (Wyeast 1214)
2) Alpha Tarweblond - T-58
3) Beta Chouffe light - Belgian Wheat (Wyeast 3942)
4) Beta Chouffe light - T -58
Alpha Tarweblond - Chimaygist
Het bier schenkt uit met een donker koperen, bruine kleur. Er is weinig koolzuur in het bier aanwezig. De schuimkraag verdwijnt redelijk snel. (1/5)
De geur is fruitig en heeft wat rijpe bananen en fruitigheid. In de geur is er echter ook wat sherry en kartonachtige geuren waar te nemen, welke duiden op een vorm van oxidatie. Dergelijke geuren zijn vaak ook in oudere bieren te ruiken. (2/5)
De smaak is prettig en fruitig, de gist heeft het bier een milde fruitigheid die nog het meest aan perzik doet denken. Helaas is er in de smaak ook de milde oxidatie te proeven en dat neemt een deel van de smaak weg. Het bier heeft in vergelijking met dezelfde moutstort met de T-58 gist een veel mildere bitterheid. Het hoparoma is niet duidelijk aanwezig. (5/10)
Alpha Tarweblond - T-58
Weinig koolzuur, koper amber kleurig. weinig schuim (2/5)
geur: In de geur is er een duidelijke fruitigheid die sterk doet denken aan mango en in mindere mate ananas. De mouten geven het bier een zoetige, licht moutige geur. De hop geeft een licht kruidige indruk. (3/5)
De smaak is licht bitter met een prettige wat zoetige moutigheid die wat aan honing doet denken. Het bier is fruitig en heeft wat exotisch fruit in zich. Met een beetje fantasie is dit mango. De body is vrij licht maar het bier is niet waterig. De doordrinkbaarheid is prima, en hier kan ik er wel een paar van op. (7/10)
Beta - Chouffe light T-58
Het bier schenkt in met veel koolzuur, enigszins dof met een dikke grove schuimkraag. (2/5)
De geur is fenolisch met een exotische fruitigheid en een klein beetje velpon. De hop komt matig terug in de geur en geeft een kruidige hopgeur die mooi combineert met het gistkarakter. (3/5)
De smaak is fruitig en heeft een duidelijk Belgisch gistkarakter, een fruitigheid die doet denken aan mango en ananas, maar ook aan rijpe banaan en iets velpon. De bitterheid is bovengemiddeld en geeft het bier een duidelijke bite. In de smaak is de hoppigheid wat op de achtergrond aanwezig. Het mondgevoel is niet zoet, maar dat wil niet zeggen dat het bier dun of zelfs waterig is. Op de lippen is het bier iets plakkerig. Het bier heeft een mooie balans tussen de zoetige moutigheid, fruitig gistkarakter en ondersteunende bitterheid. (9/10)
Beta - Chouffe light Belgian Wheat
Uiterlijk: Voldoende koolzuur, oranje, iets dof, weinig schuim. (3/5)
In de geur is duidelijk het karakter van de weizen/witbiergist te ruiken. Deze geeft een rijpe banaan en iets kruidnagelgeur en ruikt iets zoet. Prettig en zachte geur. (3/5)
De smaak is vol en heeft de bananen en kruidnagelsmaak in zich. De bitterheid is laag, maar voor een weizen kan dit nog wel lager om het bier voller over te laten komen. De moutstort lijkt prima en ondanks dat er geen tarwe in dit bier zit, heeft het wel een tarwe-achtige smaak. Het mondgevoel is vol en zoetig, mijn lippen plakken iets. Iets te zoet zodat de doordrinkbaarheid iets wordt verlaagd. (8/10)
Conclusie
Bij het proeven kwamen de verschillen tussen de bieren duidelijk naar voren.
De bieren welke zijn vergist met de korrelgist T-58 met verschillende moutstort hebben een verschillend karakter, alhoewel het gistprofiel van de T-58 wel degelijk in beide aanwezig is. Het bier met de tarwemout had een wat minder goede balans, bij de Chouffe light was de bitterheid veel beter op zijn plaats.
De Tarweblond met Chimaygist was in een eerdere versie van de Watertoren duidelijk favoriet. De Chimaygist heeft raakvlakken met een weizengist en geeft ook banaan en kruidnagel. Bij deze versie kwam de vergisting vrij laat op gang en heeft het bier te lang in een vat met veel kopruimte gestaan. Er was daardoor oxidatie in het bier te proeven. De kleur was ook donkerder geworden.
De Chouffe light met de Belgian Wheat had een duidelijk tarwebierkarakter. Van de afwezigheid van enige vorm van tarwe was niets te merken. Blijkbaar zijn de associaties van de gistsmaken voldoende om de rijpe bananen en weeïge tarwesmaak te simuleren. Een prettig bier waarbij de bitterheid iets te hard aanwezig was.
Omdat het beoordelen en vergelijken van bieren toch appels met peren vergelijken is, is de beoordeling van het uiterlijk, geur en smaak door persoonlijke smaak ingegeven. Dus: in hoeverre komt dit aspect in de buurt van jouw perfecte blonde? Dit is dus een puur subjectieve beoordeling. Tijdens het proeven met de cursisten zal men een formulier invullen waarbij volgens dezelfde criteria wordt beoordeeld.
De rangschikking op basis van de "brouwerij De Watertoren" proefnotitie is als volgt:
1) Alpha Tarweblond - Chimay gist 8 punten
2) Alpha Tarweblond - T-58 12 punten
3) Beta Chouffe light - Belgian Wheat 14 punten
4) Beta Chouffe light - T -58 14 punten
Dit betekent dat de Chouffe light moutstort als beste uit de bus komt. Het verschil tussen de Belgian Wheat en T-58 is aanwezig, met een lichte voorkeur voor de T-58. De beoordelingen van de cursisten zullen in dit onderwerp verder worden behandeld.
In het kader van het vierluik van de Hot Loving serie is een tijdje terug de ChiliDawg als tweede in rij gebrouwen. De insteek van dit recept is een peperig bier met een wilde (fruitige) gist, en fruitige hop.
De wilde gist is geïsoleerd uit een Drie Fonteinen bier en geeft heel veel fruitigheid en bijzonder smaken. De gist heet WLP644 Brett Trois en komt van Whitelabs. Hiermee is het mogelijk om een 100% Brett vergisting uit te voeren. Dit bier is gebrouwen in voorbereiding op de Wikkie Wikkie Wild Wild West en chronologisch zou dit bericht eerder moeten zijn.
De moutstort is gekozen met voornamelijk licht gekleurde moutsoorten die de body en moutigheid kunnen ondersteunen. De fruitige smaken van de gist zoals ananas en mango gaan hopelijk goed samen met de lichte pittigheid van de rode jalapeno. Het bier heeft een milde bitterheid zodat deze niet in de weg gaat zitten van de pittigheid van de pepers.
Aantal liters------- : 10 liter
Gewenst begin SG---- : 1049
Brouwzaalrendement-- : 65 %
Totaal brouwwater--- : 16 liter
Spoelwater---------- : 8 liter
Maischwater--------- : 8 liter
Kooktijd------------ : 60 minuten
Berekende kleur----- : 8.8 EBC (Morey)
Berekende bitterheid : 22 EBU (Tinseth)
74% 1842 g Pilsmout 3 EBC 3 EBC
10% 248 g Havervlokken 4 EBC
8% 199 g Tarwemout 3 EBC
5% 124 g Carapils (D) 2.5 EBC
3% 74 g Münchnermout type 2 22 EBC
Fuggle (GB) 12 g 6.4 %az 60 min
Amarillo 6 g 10 %az 10 min
Amarillo 6 g 10 %az drooghop
1) halve rode Jalapeno in de hoofdvergisting
2) halve rode Jalapeno in alcohol bij bottelen.
Gistsoort: WLP644 Brettanomyces Trois
Gist toegevoegd als starter
Maischschema
35m/62°C Maischdikte is: 3.21 L/kg
30m/73°C Maischdikte is: 3.21 L/kg
5m/75°C Maischdikte is: 3.21 L/kg
Tijdens de Brand Bierbrouwwedstrijd op 24 mei 2014 is er ook het ONK2014 in Wijlre. Dit zijn twee verschillende wedstrijden en als er dan toch veel hobbybrouwers bij elkaar zijn,
waarom niet combineren? De media aandacht voor de Brand wedstrijdelement heeft voor mij de aandacht enigszins van het ONK afgehaald. Voor het vorige ONK heeft brouwerij De Watertoren een aantal bieren gebrouwen die statistisch meer kans zóuden moeten hebben, maar dat was eigenlijk een mislukking. Gevalletje Bad Karma zal het geweest zijn. Elke brouwer moet gewoon brouwen waar die goed in is.
Na dit debacle is heb ik toch maar besloten om gewoon te brouwen en geen planning te maken om bier op het ONK klaar te hebben. De afgelopen tijd zijn er een aantal bieren gebrouwen die langer duren omdat ze langer op de fles moeten liggen voordat ze lekker zijn of langer moeten vergisten door Brettanomyces. Hierdoor staan er nog een aantal bieren in het vat en zullen die niet meer klaar zijn voor het ONK.
Dus dit jaar heb ik maar 2 bieren om in te leveren die: a) 'goed' zijn, én b) 'klaar' zijn.
Het zijn een Imperial Stout en een Sterke Vlaamse bruine.
De eerste is de kloon van de Molen Hel en Verdoemenis - Imperial Stout. Dit is een zware, zwarte en dikke stout met veel alcohol en bitterheid. Door het gebruik van veel brown malt en donkere mout is het een bier om met mes en vork te drinken. Voor de aandachtige lezer: dit is de eerste versie van het bier en heeft eigenlijk veel te veel speciale mouten, dus een echt goede kloon is het niet, maar het is toch wel een fijne Imperial stout geworden. Eigenlijk is het bier nog wat aan de jonge kant, maar ik verwacht een punt of 76.
De tweede is een Vlaams Bruin en is een poging tot een kloon van de Dolle Brouwers Oerbier. Het bier wordt gekenmerkt door de zurige, houtige smaak welke in dit bier van de Roeselare Blend van Wyeast komt. In deze blend zijn biergisten, sherrygist en een aantal wilde gisten aanwezig. Deze laatsten werken langzaam en hebben zeker een half jaar tot een jaar nodig om alle omzettingen uit te voeren. Het bier heeft daarom een maand of 9 op het vat gestaan en rook en smaakt al erg als een Rodenbach. Ik verwacht een hoge score, wel rond de 85 punten. In de huidige biertypenlijst valt dit bier onder de Sterke Vlaams Bruin, een stijl die mij nog niet eerder was opgevallen.
Verder begint de twijfel toe te slaan om alsnog de 100% Brett peperbier (ChiliDawg) en de Testimony of the Ancients Stout te bottelen en in te sturen, maar daar denk ik nog even over na.
Voor de Brand IPA-wedstrijd zit het bier al even op de fles. Met nu nog slechts 1 proefnotitie van dit bier na 1 week, heb ik zwaar mijn twijfels over succes met dit bier. Het bier is vrij ver doorgegist, vrij bitter, te donker en heeft net te weinig hoparoma.
Als ik nog eens rustig over een top-IPA nadenk, zou ik een Engelse gist gebruiken die niet ver doorgist (London/British ale zoiets), een cleane bitterheid van 45 IBU (Magnum, Warrior) en hoppen met Simcoe, Cascade en Amarillo. En flink drooghoppen met deze hoppen (2 gram per liter). Achteraf is het een koe in zijn kont kijken natuurlijk.
We houden ons hart vast en vingers gekruisd, anders is het gewoon een gezellige dag.
